Ιρλανδία πάρτ ουάν

Πριν από ένα μήνα έφτασα στο Cork της Ιρλανδίας. Μία πόλη 140.000 κατοίκων, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην χώρα, με ποτάμι, υγρασία, νεύρο και προσωπικότητα. Τιτλοφορείται από τους κατοίκους της ως "η πραγματική πρωτεύουσα της Ιρλανδίας". Με δεδομένη τη σύγκριση με τη Θεσσαλονίκη (ως δεύτερη πόλη) θα περιγράφω τις εμπειρίες μου.

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να δηλώσω πως η οικονομική κατάσταση εδώ δεν έχει και μεγάλη επίπτωση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Οι εφημερίδες/τηλεόραση δεν βομβαρδίζουν καθημερινά με την επικείμενη καταστροφή. Ρωτάς τους Ιρλανδούς και σου απαντάνε "Oh, well", κουνώντας τους ώμους τους. 

- "Γιατί έχετε τόσο ακριβές τιμές"

- "Από συνήθεια. Ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι δεν υπάρχουν λεφτά".

Πάμε στα της πόλης. Αντίθετα με τη Θεσσαλονίκη, η πόλη έχει αυτάρκεια. Βιοτεχνίες, εργοστάσια, ζυθοποιεία (σημαντικότατο :p) και εταιρίες. Η κυβέρνηση έχει πολύ χαμηλή φορολογία στις πολυεθνικές που έρχονται για επενδύσεις. Και έχοντας πιο φτηνή γη από το Δουβλίνο, βλέπεις πολυεθνικές να έχουν σημαντικότατα τμήματα εδώ (Apple, siemens, ΙΒΜ και λοιπός συρφετός). Η Ιρλανδία θεωρείται παράδεισος νέων τεχνολογιών και το Cork έχει κατοχυρώσει ένα σημαντικό κομμάτι των επενδύσεων.

Και η καθημερινότητα; Κάθε 2-3 εβδομάδες υπάρχει και από ένα festival. Όταν ήρθα ήταν το Folk festival, μετά ήταν το Jazz festival και τώρα έχουν Film Festival. Η πόλη δεν μένει στη μιζέρια της. Είναι ζωντανή και πάλλεται. Αγκαλιάζει τους νέους ανθρώπους, δίνει ευκαιρίες και χρώμα. Ας ελπίσουμε ότι θα ακούσουν οι νέοι δήμαρχοι...

Το video είναι από ζωντανή μπάντα στη St' Patrick Street κατά τη διάρκεια του Jazz Festival, με σύμμαχο έναν υπέροχο ηλιόλουστο ουρανό. Υπήρχαν συναυλίες , εμφανίσεις, και gigs από την Όπερα μέχρι και μικρές pub, μέχρι και τον δρόμο... Γιορτή!