Άνοδος λέει του ευρωσκεπτικισμού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πολύ πιθανό ένα #Brexit.
Οι σχετικές αναλύσεις ξεχνάνε πως το Η.Β. είναι ΗΔΗ ένα δυσκοίλιο σύνολο χωρών, υπό μια αγία ομπρέλα (Βασίλισσα αντί €) και μια δόση δεισιδαιμονιών (εθνική αντί για οικονομική καταστροφή).
Αγγλία: Ο κορμός του εγχειρήματος. Μακράν μεγαλύτερο σε πληθυσμό και οικονομικά δεδομένα. Μια σκιά της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας βέβαια που έφτασε να κατέχει το 1/4 της Γης, ακόμη έχει σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο.
Το Λονδίνο, η οικονομική και πολιτιστική πρωτεύουσα, θα έπρεπε να σχολιαστεί ξεχωριστά, καθώς η πολυπολιτισμική και πολιτική ταυτότητα το κάνει μια παγκόσμια πόλη, πολύ διαφορετική από την υπόλοιπη χώρα. Η οικονομική καταστροφή του βορρά επί Θάτσερ, τα ξεχασμένα από το θεό και χρόνο χωριά και κωμοπόλεις, οι μεγάλες αποστάσεις, και οι κατά τόπους τοπικισμοί έχουν προξενήσει ανισότητες ίσως μεγαλύτερες και από Ήπειρο-Αθήνα.
-----------
Σκωτία: Οι φιλικοί εθνικιστές του βορρά. Μετά από 400 χρόνια πολέμων με την Αγγλία, λόγω οικονομικών δυσκολιών αποφάσισαν την εθελοντική ένωση τους, μετά από την ένωση του στέμματος. Στη Σκωτία ο όρος "εθνικισμός" δεν αναφέρεται σε τύπου ΧΑ, παρά τη διάλυση αυτής της ένωσης και την αυτονόμηση της χώρας - δεδομένου ότι είναι πιο πλούσια από τις περισσότερες περιοχές της Αγγλίας. Υποπτεύομαι πως όταν πιάσει ο Κάρολος το θρόνο, το ρεύμα θα ενισχυθεί σημαντικά. Μεγάλο αγκάθι τα πυρηνικά και τα κοιτάσματα πετρελαίου, που η Αγγλία δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει.
-----------
Ουαλία: Ο φτωχός συγγενής που όλοι ξεχνάνε πως υπάρχει. Ενώ οι άλλοι 2 εταίροι έχουν σχεδόν πλήρη πολιτική αυτονομία - εκτός από θέματα εξωτερικής πολιτικής και οικονομίας, στην Ουαλία έχουν δοθεί αρμοδιότητες λίγο ευρύτερες απ'οτι σε ένα δήμο. Bέβαια, 800+ χρόνια υπό Αγγλική επικυριαρχία, οι διαφορές τους μάλλον φτάνουν στο πρακτικό επίπεδο μουσικής διαφοράς Βλάχων vs Καραγκούνηδων. Για τους έξω, και οι 2 ακούν κλαρίνα.
-----------------
Β. Ιρλανδία: Η πιο πρόσφατα διαμορφωμένη κτήση (1921), και η πιο προβληματική. Ένα μέρος του πληθυσμού είναι βαθιά "ενωτικοί" - που επιθυμούν την ένωση με το Ηνωμένο Βασίλειο (εξ'ού και "ενωτικοί") για ιδεολογικούς λόγους, ένα περίπου ισοπληθές ποσοστό είναι βαθιά Ρεπουμπικάνοι - που επιθυμούν την προσάρτηση τους στην Ιρλανδία, και το ρυθμιστικό υπόλοιπο ποσοστό που επιθυμεί την παραμονή τους στο H.Β. για πρακτικούς/οικονομικούς λόγους.
Εν κατακλείδι. Το Η.Β. αποτελείται από την Αγγλία και 3 ακόμη κράτη. Το ένα θέλει να αποκοπεί αλλά παραμένει για ιδεολογικούς λόγους έστω και αν ανεξάρτητο θα ήταν οικονομικά καλύτερα, το δεύτερο θέλει να παραμείνει γιατί ανεξάρτητο θα ήταν καταδικασμένο αλλά να ενισχυθεί η ιστορική του ταυτότητα, και το τρίτο παραμένει για οικονομικούς λόγους και θέλει να σβηστεί η ιστορική του ταυτότητα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού του θέλει να αποκοπεί λόγω αυτής της ιστορικής ταυτότητάς του.
Κάτι σαν την ευρωζώνη λοιπόν. Μπάχαλο.
Οι σχετικές αναλύσεις ξεχνάνε πως το Η.Β. είναι ΗΔΗ ένα δυσκοίλιο σύνολο χωρών, υπό μια αγία ομπρέλα (Βασίλισσα αντί €) και μια δόση δεισιδαιμονιών (εθνική αντί για οικονομική καταστροφή).
Αγγλία: Ο κορμός του εγχειρήματος. Μακράν μεγαλύτερο σε πληθυσμό και οικονομικά δεδομένα. Μια σκιά της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας βέβαια που έφτασε να κατέχει το 1/4 της Γης, ακόμη έχει σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο.
Το Λονδίνο, η οικονομική και πολιτιστική πρωτεύουσα, θα έπρεπε να σχολιαστεί ξεχωριστά, καθώς η πολυπολιτισμική και πολιτική ταυτότητα το κάνει μια παγκόσμια πόλη, πολύ διαφορετική από την υπόλοιπη χώρα. Η οικονομική καταστροφή του βορρά επί Θάτσερ, τα ξεχασμένα από το θεό και χρόνο χωριά και κωμοπόλεις, οι μεγάλες αποστάσεις, και οι κατά τόπους τοπικισμοί έχουν προξενήσει ανισότητες ίσως μεγαλύτερες και από Ήπειρο-Αθήνα.
-----------
Σκωτία: Οι φιλικοί εθνικιστές του βορρά. Μετά από 400 χρόνια πολέμων με την Αγγλία, λόγω οικονομικών δυσκολιών αποφάσισαν την εθελοντική ένωση τους, μετά από την ένωση του στέμματος. Στη Σκωτία ο όρος "εθνικισμός" δεν αναφέρεται σε τύπου ΧΑ, παρά τη διάλυση αυτής της ένωσης και την αυτονόμηση της χώρας - δεδομένου ότι είναι πιο πλούσια από τις περισσότερες περιοχές της Αγγλίας. Υποπτεύομαι πως όταν πιάσει ο Κάρολος το θρόνο, το ρεύμα θα ενισχυθεί σημαντικά. Μεγάλο αγκάθι τα πυρηνικά και τα κοιτάσματα πετρελαίου, που η Αγγλία δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει.
-----------
Ουαλία: Ο φτωχός συγγενής που όλοι ξεχνάνε πως υπάρχει. Ενώ οι άλλοι 2 εταίροι έχουν σχεδόν πλήρη πολιτική αυτονομία - εκτός από θέματα εξωτερικής πολιτικής και οικονομίας, στην Ουαλία έχουν δοθεί αρμοδιότητες λίγο ευρύτερες απ'οτι σε ένα δήμο. Bέβαια, 800+ χρόνια υπό Αγγλική επικυριαρχία, οι διαφορές τους μάλλον φτάνουν στο πρακτικό επίπεδο μουσικής διαφοράς Βλάχων vs Καραγκούνηδων. Για τους έξω, και οι 2 ακούν κλαρίνα.
-----------------
Β. Ιρλανδία: Η πιο πρόσφατα διαμορφωμένη κτήση (1921), και η πιο προβληματική. Ένα μέρος του πληθυσμού είναι βαθιά "ενωτικοί" - που επιθυμούν την ένωση με το Ηνωμένο Βασίλειο (εξ'ού και "ενωτικοί") για ιδεολογικούς λόγους, ένα περίπου ισοπληθές ποσοστό είναι βαθιά Ρεπουμπικάνοι - που επιθυμούν την προσάρτηση τους στην Ιρλανδία, και το ρυθμιστικό υπόλοιπο ποσοστό που επιθυμεί την παραμονή τους στο H.Β. για πρακτικούς/οικονομικούς λόγους.
- Οι Ενωτικοί. Είναι -γενικά- απόγονοι των εποίκων που η Αγγλία έστειλε για την αλλοίωση του ντόπιου πληθυσμού προς τον Αγγλικανικό Προτεσταντισμό. Αντιτίθονται ακόμη και στη λογική του devolved government, την εκχώρηση εξουσιών στα τοπικά κοινοβούλια, καθώς φοβούνται πως θα το εκμεταλλευτούν οι Ρεπουμπλικάνοι.
- Οι Ρεπουμπλικάνοι. Παραδοσιακά καθολικοί, -γενικά- απόγονοι του ντόπιου κέλτικου πληθυσμού. Θεωρούν την ύπαρξη της χώρας της Β. Ιρλανδίας ως προπύργιο του Αγγλικού ιμπεριαλισμού, και θεωρούν το Η.Β. ως κατακτητές. Η δράση του ΙΡΑ μέχρι το '90 μάλλον προκάλεσε περισσότερο κακό στις επιδιώξεις τους. Η de facto ύπαρξη ενός άτυπου απαρτχάιντ, με τοίχους και ξεχωριστές γειτονιές στο Μπέλφαστ και στο Ντέρυ είναι το καλύτερο παράδειγμα πως η χώρα θεωρεί πως έχει εχθρούς ένα μέρος των πολιτών της.
- Οι υπόλοιποι. Ένα μέρος του πληθυσμού (καθολικοί/προτεστάντες/μετανάστες) δεν ενδιαφέρεται για την ιστορική διαμάχη ρεπουμπλικάνων - ενωτικών. Συνήθως εκτιμά με οικονομικά/κοινωνικά κριτήρια πως η παραμονή στο ισχυρό οικονομικά Η.Β. είναι προς όφελός τους, και δεν διακινδυνεύει την προσάρτηση του με την ασθμαίνουσα Ιρλανδία.
Εν κατακλείδι. Το Η.Β. αποτελείται από την Αγγλία και 3 ακόμη κράτη. Το ένα θέλει να αποκοπεί αλλά παραμένει για ιδεολογικούς λόγους έστω και αν ανεξάρτητο θα ήταν οικονομικά καλύτερα, το δεύτερο θέλει να παραμείνει γιατί ανεξάρτητο θα ήταν καταδικασμένο αλλά να ενισχυθεί η ιστορική του ταυτότητα, και το τρίτο παραμένει για οικονομικούς λόγους και θέλει να σβηστεί η ιστορική του ταυτότητα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού του θέλει να αποκοπεί λόγω αυτής της ιστορικής ταυτότητάς του.
Κάτι σαν την ευρωζώνη λοιπόν. Μπάχαλο.
